Het is een beetje een vies woord, eentje waar we het liever niet over hebben, want kijk ons eens druk bezig zijn met sociale activiteiten, die ook nog eens uitvoerig gedeeld en geliked en becommentarieerd moeten worden. Het is not done om je niet ok te voelen en al helemaal niet om er voor uit te komen.
En toch, toch ligt ze nog vaak op de bank, die een beetje hard is, maar wel vlak bij de kachel staat. Ze probeert echt te genieten van de uurtjes op haar eentje. Maar soms is het moeilijk. Echt moeilijk. Niet dat ze niks te doen heeft, was en plas genoeg, administratie te over.
Het is een rot gevoel, een klomp deeg in je maag met uitlopers naar je hart en een krop in je keel.
Stel je niet aan, zegt ze dan tegen zichzelf. Helaas helpt dat niet altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten