Mijn vorige post is een beetje onnozel, want nee, hij zal nooit meer dezelfde zijn. Ooit las ik de tip dat je net dat moet neerschrijven waar je bang voor bent. Dus... ik ben bang voor wat het worden zal. Bang voor te veel of net veel te weinig aandacht.
Misschien is dit de kern van ons bestaan, voelen wat het is om familie te hebben en voelen wat het is als er iemand van die familie je bijna ontglipt. In een vingerknip, alsof het niets is. Op de verkeerde plek, op het verkeerde moment.
Misschien durf ik niet te vertrekken omdat ik mijn liefjes hier niet wil achterlaten. Of omdat ik bang ben dat onze ontmoeting niet zo filmisch zal zijn als in mijn dromen. Misschien wil ik niet dat hij boos is, depressief of gewoon triest.
Al zijn dit de dingen des levens waar je gewoon boos, depressief of triest om mag zijn.
We hadden zóveel geweldige momenten, van toen ik nog een ukje was, tot ik hem constant achtervolgde als zesjarige in complete adoratie, achterop op de motor, naar obscure cafeetjes, met nog obscuurdere middelen en zijn eeuwige beschermende reflex.
Dit is het leven. Dankbaar zijn om wat we hebben. Niet voortdurend verlangen naar wat niet is. Pollekes kussen om zo veel schoons, dat in een mum van tijd verdwenen kan zijn. Vasthouden aan is de boodschap niet , koesteren, genieten en dankbaar zijn. Dat is onze plicht. Elke dag opnieuw.
Ben je op zoek naar een heel echte lening? Het goede nieuws is hier! ! ! Wij bieden leningen aan tegen een rentepercentage van 3% per jaar. LENINGEN voor het ontwikkelen van zaken We zijn gecertificeerd, betrouwbaar ,? betrouwbaar, efficiënt, snel en dynamisch. Contact? ons E-mail: allrisefinancial@gmail.com
BeantwoordenVerwijderen