Oeps

Alles komt goed. Het is mijn leuze en het klopt ook wel. Omdat ik quasi elk gesprek afsluit met die drie woorden, laat mijn collegaatje het op mijn grafsteen printen. (tegen de tijd dat ik ga, kan dat ongetwijfeld, zo'n geprinte grafsteen)
Soms heb ik het gevoel dat ik niks meer te vertellen heb, nu alles goed gaat, maar dat heb ik juist wel.

Uit de mottigste ervaringen komen de helderste inzichten, zo blijkt.
Eigenlijk heb ik wel nog iets te zeggen. Iets pietluttig, waar ik me eigenlijk voor schaam. Maar omdat ik  'fuck fake' zo hoog in het vaandel draag, kom ik uit de kast:
Ik ben fan van Justin Bieber. (Nee, zo erg is het niet)

LUIZEN
Het moet me van het hart, omdat die rotbeesten de grondvesten binnen onze familie serieus deden daveren. De lieve familie expat kwam bij ons op bezoek en ik was keifier dat ik weer mijn optimistische zelve was, maar de indoneesjes waren vooral bang om voor de derde keer het foute souvenir bij uitstek weer mee naar huis te nemen. Luizen dus. 

Regelmatig krijgt mijn kroost een luizenalert-nota mee naar huis (ja, begin al maar te krabben) en dan word ik dus verondersteld om al mijn linnen te wassen en hun hoofden te ontsmetten met de meest chemische shampoos waarvan de geur je al in hogere sferen brengt nog voor je het flesje geopend hebt. Of met azijn, balsem, watten, gaasjes en weet ik wat nog allemaal. Maar Dat Helpt Dus NIET!

Hier toch niet. Wel bij de kleintjes, wiens hoofd ik al eens met de tondeuse kan bewerken, maar niet bij mijn schattige dochter wiens lange haren haar heiliger zijn dan al haar andere spullen bij elkaar.
Dus dat kind heur haar zit vol met neten, die dood zijn, dat wel, maar ze blijven netjes zitten waar we ze NIET willen hebben; in haar zwierige haren en daarmee in de buurt van vele andere kapseltjes.

Toen mijn bezorgde broer erover begon, had ik zin om te beginnen gillen, want ik moet niet alleen vechten tegen die vervelende, nutteloze snertluizen, maar ook tegen mijn puberdochter die nog liever drie wortelkanaalbehandelingen achter elkaar ondergaat dan een fris coupke te laten snijden bij de kapper. 

Tot zover. Mijn ontboezeming. Ik weet dat mijn kroost een aanzienlijk percentage van de rupelstreekse jeugd vertegenwoordigt, maar het kan toch niet dat zij als enigen de luizenpopulatie hier in stand houden? Dus GRAAG uw tips en advies om er voor eeuwig en altijd korte metten mee te maken. En korte coupkes, dat ook.