Ze kan nog altijd razend worden. Dan hoort ze in haar hoofd het geluid van brekend glas en voelt het net alsof er watten in haar keel zitten en een klem om haar hart.
Boos omdat hij haar negeert. Omdat de kindertjes treuzelen. Of jengelen. Te vrolijk zijn of net niet.
Maar vooral boos op zichzelf. Omdat ze het haat om niet blij te zijn en omdat ze niet wil dat er nog steeds zo vaak dikke tranen verschijnen die haar zicht vertroebelen. Ze blijft koppig vastzitten in het verleden. Die ellendige weerhaakjes willen maar niet lossen. Dus ze kan de vent nog niet zien zonder dat de stoom uit haar oren komt. Ze kan zichzelf niet vergeven dat ze niet beter haar best heeft gedaan. Toen. Toen alles nog mogelijk was.
Ze pint spreuken vol wijsheid. Maar ze gelooft er niet in. In niks eigenlijk. En al zeker niet in de liefde. Waardoor ze zo lastig doet tegen iedereen die in haar buurt komt, dat het bij voorbaat al verloren is. Zodat ze keihard 'ik zei het toch' in haar smartphone kan schreeuwen of gewoon ophangt en de vliegtuigstand inschakelt. Ze wordt heen en weer geschud tussen 'hou me alsjeblieft vast' en 'laat me verdomme met rust'
Aan de draaimolen, die haar enerzijds terugbrengt naar haar kindertijd en anderzijds symbool staat voor het in rondjes blijven draaien waar ze nu al zo lang mee bezig is, besluit ze om terug een leuke moeder te worden. Eentje die lacht in plaats van schreeuwt en troost in plaats van snauwt. Ze zijn prachtig, haar mooie kindertjes. Met hun immer blinkende oogjes en hun eindeloos geduld. 'Mama doet weer raar' zucht er wel eens eentje en ze weet dat hij gelijk heeft.
Bovendien spelen ze geen irritante spelletjes, roepen ze haar wanneer ze haar nodig hebben en hoeft ze zich nooit af te vragen of het wel gepermitteerd is om hen te knuffelen of in hun kleine oortjes een 'I love you' te blazen. Hun gesnotter, lawaai en hun kattenkwaad zijn altijd oprecht.
Ook als ze gillen dat ze een stomme mama is. Want dat is ze soms echt. Tot ze weer lief is en haar kleintjes als aapjes aan haar lijf komen hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten