De frisse buitenlucht, die zou haar goed doen. Ze maakte zes koffertjes, met broekjes, truitjes, laarzen, mutsen, wanten en voldoende ondergoed.
100 boekjes, 100 puzzels en 100 duploblokjes.
Ze telde haar kindjes nog eens na, duwde de hele reutemeteut in haar wagentje en ze reed naar de bergen. Nu ja, het waren geen échte bergen, maar dat wist het meisje niet, want ze had nooit erg goed opgelet bij aardrijkskunde. Jammer, anders had ze misschien geweten dat de wereld veel groter was dan haar dorp onder de kerktoren. Wie weet had ze dan , in een warm en vreemd land met een mysterieuze prins kunnen trouwen. Eentje die voor haar zou zorgen, tot het einde...
De kindertjes kibbelden en lachten om alles, het meisje zette de radio keihard en het werd een gezellige rit. Spannend was het wel, met haar kroost naar een groot, donker bos, ver weg van de bewoonde wereld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten